nawozić

nawozić
nawozić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, nawozićwożę, nawozićzi, nawozićwoź || nawozićwóź, nawozićwożony {{/stl_8}}– nawieźć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Vc, nawozićwiozę, nawozićwiezie, nawozićwieź, nawozićwiózł, nawozićwiozła, nawozićwieźli, nawozićwieziony {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'użyźniać glebę nawozem naturalnym lub sztucznym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nawozić pole, uprawy. Nawieźć działkę. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}zwykle dk {{/stl_8}}{{stl_7}}'wożąc, gromadzić wiele czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nawozić piasku na budowę. Nawieźć żwiru na drogę. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • nawozić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} spędzić wiele czasu na wożeniu kogoś, czegoś, zmęczyć się wożeniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawoził się w życiu wielu ważnych osobistości. Nawozić się opału na zimę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nawozić się — dk VIa, nawozić sięwożę się, nawozić sięzisz się, nawozić sięwoź się a. nawozić sięwóź się, nawozić sięził się «spędzić dłuższy czas na wożeniu kogoś, czegoś; zmęczyć się wożeniem» Nawozić się towarów przez długie lata …   Słownik języka polskiego

  • nawozić — → nawieźć …   Słownik języka polskiego

  • gnoić — ndk VIa, gnoję, gnoisz, gnój, gnoił, gnojony 1. «uprawiać ziemię gnojem; nawozić» Gnoić glebę, pole. 2. «powodować gnicie, dopuszczać do gnicia» Gnoić nie wysuszone siano, zboże w stodole. przen. posp. a) «zanieczyszczać, brudzić» Gnoić… …   Słownik języka polskiego

  • gnój — m I 1. D. gnoju, blm «stałe i płynne odchody zwierzęce przeważnie zmieszane ze ściółką, podlegające procesom fermentacyjnym, używane do nawożenia gleby; obornik, nawóz» Gnój bydlęcy, koński, ptasi. Nawozić ziemię gnojem. Trząść gnój. 2. DB. a, lm …   Słownik języka polskiego

  • marglować — ndk IV, marglowaćluję, marglowaćlujesz, marglowaćluj, marglowaćował, marglowaćowany «nawozić glebę marglem w celu jej użyźnienia» …   Słownik języka polskiego

  • nawieźć — dk XI, nawieźćwiozę, nawieźćwieziesz, nawieźćwieź, nawieźćwiózł, nawieźćwiozła, nawieźćwieźli, nawieźćwieziony nawozić ndk VIa, nawieźćwożę, nawieźćwozisz, nawieźćwoź a. nawieźćwóź, nawieźćził, nawieźćwożony 1. «wiele czegoś zwieźć, przywieźć,… …   Słownik języka polskiego

  • odchody — blp, D. odchodydów «produkty szkodliwe lub zbędne, wydalane przez organizm jako kał i mocz; ekskrementy» Odchody ludzkie, zwierzęce. Nawozić ziemię odchodami …   Słownik języka polskiego

  • saletrować — ndk IV, saletrowaćruję, saletrowaćrujesz, saletrowaćruj, saletrowaćował, saletrowaćowany 1. «zaprawiać mięso saletrą przy konserwowaniu i peklowaniu» 2. «nawozić glebę saletrą» …   Słownik języka polskiego

  • wapnować — ndk IV, wapnowaćnuję, wapnowaćnujesz, wapnowaćnuj, wapnowaćował, wapnowaćowany 1. «bielić, powlekać, nasycać coś wapnem, związkami wapnia» Wapnować drzewa. ∆ Jaja wapnowane «jaja przechowywane przez dłuższy czas w wodzie wapiennej dla ich… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”